- уметъ
- смецце, бруд, нечыстоты; уметы створити — пагрэбаваць
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
умет — I I грязь, навоз , церк., др. русск. уметъ – то же. От у и метать. •• [Ср. помёт. – Т.] II II окоп; отдаленный постоялый двор в степи , астрах., пенз. (Даль), также у Пушкина. Этимологически родственно предыдущему … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера